Opublikowane przez
Przyjmowanie do pracy pracowników ze Wschodu, zwłaszcza pochodzących z
Ukrainy, nikogo nie dziwi. Coraz więcej firm poszukuje pracowników za granicami kraju, a
ułatwiona procedura zatrudnienia cudzoziemców stanowi dodatkową zachętę. Już około
16% firm zatrudnia Ukraińców, w tym głównie, największe firmy w Polsce.
Kłopoty na rynku pracy
Obecnie polski rynek pracy potrzebuje nowej siły roboczej. Niska demografia oraz
częste wyjazdy Polaków do innych krajów sprawiły, że pracodawcy mają problem ze
znalezieniem odpowiedniej ilości pracowników. A to przełożyło się na zwyczaj
poszukiwania ich za granicami kraju. W kwestii krajów, z których pochodzi najwięcej
pracowników, dominuje Ukraina. W 2016 r. w Polsce pracowało legalnie około 1,2 mln
Ukraińców, a w 2017 r. było ich już 1,8 mln. Nie wiadomo jak wielu mieszkańców Ukrainy
pracuje nielegalnie w Polsce. Jednak szacuje się, że mogą ich być dziesiątki tysięcy.
Aktualne przepisy
Ze względu na duży napływ pracowników ze Wschodu, obecnie obowiązuje tzw.
„procedura uproszczona”. Dotyczy to zatrudniania pracowników z krajów takich jak:
Ukraina, Republika Armenii, Republika Białorusi, Republika Gruzji, Republika Mołdawii
oraz Federacja Rosyjska. Oznacza to, że pracownicy z tych krajów nie muszą posiadać
pozwolenie na pracę oraz pracodawca nie jest zobowiązany do wcześniejszego
przeprowadzenia testu rynku.
Pozwolenie na pracę to dokument, który musi uzyskać każdy cudzoziemiec chcący
legalnie pracować na terenie naszego kraju. Co ważne, stroną postępowania
administracyjnego w Urzędzie Pracy jest pracodawca chcący zatrudnić cudzoziemca. Przy
czym pozwolenie lub przedłużenie istniejącego pozwolenia na pracę, musi on uzyskać
przynajmniej na trzydzieści dni przed rozpoczęciem pracy przez cudzoziemca lub
zakończeniem obecnego pozwolenia na pracę.
Test rynku pracy to procedura, która zobowiązuje pracodawcę do sprawdzenia jak
prezentuje się sytuacja na lokalnym rynku pracy, nim zatrudni cudzoziemca. Chodzi o to,
że jeżeli na dane stanowisko są odpowiednie osoby z Polski lub krajów Unii Europejskiej,
to one mają pierwszeństwo zatrudnienia. Dotyczy to tylko osób zarejestrowanych w
Urzędzie Pracy. Jeśli takich osób nie ma, to pracodawca może ubiegać się o przyznanie
pozwolenia na pracę dla cudzoziemca.
Jeśli interesuje nas rekrutacja osób ze Wschodu https://apsprofitpolska.pl/ warto upewnić się czy pochodzi
on z kraju objętego procedurą uproszczoną. W innym przypadku pracodawca będzie
musiał dopełnić formalności i straci bardzo dużo czasu. Pracownik nie będzie mógł
rozpocząć pracy przed wydaniem stosownych decyzji przez urząd. A te zawsze mogą się
przeciągnąć.
Jak legalnie zatrudnić pracownika z Ukrainy https://apsprofitpolska.pl/pl/pl/rekrutacja_kadr_pracodawcy_pracownicy_ze_wschodu_pl-html/?
Pracodawca chcący zatrudnić obcokrajowca, którego obejmuje „procedura
uproszczona”, najpierw powinien udać się do lokalnego Urzędu Pracy i złożyć
oświadczenie o zatrudnieniu obcokrajowca (to samo oświadczenie można również złożyć
drogą elektroniczną). Złożenie dokumentu jest bezpłatne.
Kolejnym krokiem jest przekazanie dokumentu pracownikowi, którego pracodawca
planuje zatrudnić. Jest to bardzo ważne, ponieważ bez tego dokumentu cudzoziemiec
będzie miał problem z przekroczeniem granicy. Ze względu na pracę poczty lub zdarzenie
losowe, jak zgubienie przesyłki, tego typu dokumenty powinny być przekazane jak
najwcześniej, aby w razie potrzeby, przygotować duplikat.
Ostatnim krokiem jest zawarcie umowy z pracownikiem. Wymagane jest, aby
umowa była zawarta w formie pisemnej (umowa cywilnoprawna lub o prace). Umowa
ustna nie jest brana pod uwagę.
Formy zatrudnienia
W kwestii samych umów dla obcokrajowców, system prawny działa w taki sam
sposób jak w przypadku zatrudniania pracowników polskich. Cudzoziemiec może zostać
zatrudniony na podstawie umowy o pracę, umowy na czas próbny oraz umów na czas
określony (maksymalnie 3 umowy tego typu). Jeżeli natomiast w trakcie trwania umowy
pracownik z zagranicy straci czasowe pozwolenie na pobyt, to automatycznie umowa
wygasa.
Kolejne umowy powinny być zawierane w sposób podobny do umów zawieranych z
pracownikami krajowymi, to znaczy: umowa na okres próbny (maksymalnie trzy miesiące),
później umowa na czas określony (do trzydziestu trzech miesięcy) oraz na końcu, umowa
na czas nieokreślony. Brak polskiego obywatelstwa nie powstrzymuje przed możliwością
zawarcia umowy na czas nieokreślony. Jedyną niedogodnością jest obowiązek
przedłużania pozwolenia na pobyt.
Nowym rozwiązaniem dla pracodawców chcących zatrudnić obcokrajowców na
dłuższy okres są zezwolenia na pracę sezonową. Tego typu umowa może zostać zawarta
na czas dziewięciu miesięcy w roku. Przy czym wypłata dla pracownika za granicy nie
może być niższa niż wynagrodzenie innych pracowników pracujących na tym samym
stanowisku. Pozwolenie wydaje starosta danego rejonu.
Drugi rodzaj umowy – umowa krótkoterminowa – opiera się na możliwości
zatrudnienia obcokrajowca na okres sześciu miesięcy w ciągu dwunastu miesięcy (chodzi
o pracę inną, niż sezonowa). Tego typu pozwolenie również wydaje starosta.
